Ο Αλεσάντρο Βόλτα, το πλήρες όνομα του οποίου είναι Conte Alessandro Giuseppe Antonio Anastasio Volta, ήταν Ιταλός επιστήμονας. Γεννήθηκε στο Κόμο της Λομβαρδίας στις 18 Φεβρουαρίου 1745 και πέθανε εκεί στις 5 Μαρτίου 1827. Η ανακάλυψη της ηλεκτρικής μπαταρίας του λειτούργησε ως η πρώτη πηγή συνεχούς ρεύματος.
Λίγα λόγια για τον Βόλτα και την ανακάλυψή του
Το 1774, ο Αλεσάντρο Βόλτα διορίστηκε καθηγητής φυσικής στη Βασιλική Σχολή του Κόμο. Η αγάπη του για τον ηλεκτρισμό τον ενέπνευσε να βελτιώσει τον ηλεκτροφόρο, μια μηχανή που παρήγαγε στατικό ηλεκτρισμό, το 1775. Λίγο αργότερα το 1776, ο Βόλτα ανακάλυψε και καθάρισε το αέριο μεθάνιο. Τρία χρόνια αργότερα του ανατέθηκε η έδρα της φυσικής στο Πανεπιστήμιο της Παβίας.
Ο Λουίτζι Γκαλβάνι, φίλος του Βόλτα, ανέφερε το 1791 ότι παράγεται ηλεκτρικό ρεύμα όταν δύο διαφορετικά μέταλλα έρχονται σε επαφή με τους μύες των ποδιών ενός γδαρμένου βατράχου, με αποτέλεσμα το άκρο να συσπάται. Ο Γκαλβάνι θεώρησε ότι αυτό ήταν η ανακάλυψη ενός νέου τύπου ηλεκτρισμού, τον οποίο ονόμασε «ζωικό ηλεκτρισμό», σε ζωντανούς ιστούς.
Ωστόσο, ο Βόλτα πίστευε πως ο βάτραχος απλώς διηύθυνε αυτό που ονόμασε «μεταλλικό ηλεκτρισμό», ένα ρεύμα που ρέει δηλαδή μεταξύ των δύο μετάλλων. Το 1792 ο Βόλτα άρχισε να ερευνά αποκλειστικά με μέταλλα. Μάλιστα, κατά τη διάρκεια της μελέτης και των πειραμάτων του, ο Ιταλός επιστήμονας τοποθετούσε δίσκους από διάφορα μέταλλα στη γλώσσα του για να αισθάνεται το ασθενές ηλεκτρικό ρεύμα που ρέει μεταξύ τους.
Έτσι, ο Αλεσάντρο Βόλτα ανακάλυψε ότι δεν απαιτείται ζωικός ιστός για την παραγωγή ρεύματος. Αξίζει να σημειωθεί πως όταν ο Βόλτα ανακοίνωσε την πρώτη ηλεκτρική μπαταρία το 1800, έβαλε τέλος στη σφοδρή διαμάχη μεταξύ των υποστηρικτών του ζωικού και του μεταλλικού ηλεκτρισμού.
Η μπαταρία του Βόλτα, που συχνά αναφέρεται ως βολταϊκή στήλη (ή αλλιώς βολταϊκός σωρός), αποτελούνταν από εναλλασσόμενους δίσκους ψευδαργύρου και αργύρου (ή χαλκού και κασσίτερου), οι οποίοι χωρίζονταν μεταξύ τους με φύλλα χαρτιού ή υφάσματος βουτηγμένα σε αλατόνερο ή υδροξείδιο του νατρίου.
Το δημιούργημά του πυροδότησε ένα νέο κύμα ηλεκτρικών πειραμάτων, καθώς ήταν μια εύχρηστη, αξιόπιστη πηγή ηλεκτρικού ρεύματος που δεν απαιτούσε επαναφόρτιση. Μέσα σε έξι εβδομάδες από την ανακοίνωση του Βόλτα, οι Άγγλοι ερευνητές Γουίλιαμ Νίκολσον και Άντονι Καρλίσλι χρησιμοποίησαν έναν σωρό Βόλτα για να μετατρέψουν το νερό σε υδρογόνο και οξυγόνο. Αυτή η ανακάλυψη της ηλεκτρόλυσης – η διαδικασία με την οποία ένα ηλεκτρικό ρεύμα προκαλεί μια χημική αντίδραση – οδήγησε στην ανάπτυξη του τομέα της ηλεκτροχημείας.
Να αναφέρουμε επίσης πως ο Ναπολέων έκανε τον Βόλτα κόμη και γερουσιαστή του βασιλείου της Λομβαρδίας, καθώς ο Ιταλός επιστήμονας παρουσίασε μπροστά του την παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος από την μπαταρία του το 1801 στο Παρίσι. Εν συνεχεία, το 1815, διορίστηκε διευθυντής της φιλοσοφικής σχολής του Πανεπιστημίου της Πάντοβα από τον Αυστριακό αυτοκράτορα Φραγκίσκο Α. Τέλος, το 1881, ο Βόλτα συνέβαλε στην έμπνευση για τη δημιουργία του βολτ – μιας μέτρησης της ηλεκτροκινητικής δύναμης που τροφοδοτεί τον ηλεκτρισμό.
