Η Υπατία ήταν Ελληνίδα νεοπλατωνική φιλόσοφος, μαθηματικός και αστρονόμος. Έζησε από το 370 έως και το 415 μ.Χ. και ήταν κόρη του μαθηματικού και αστρονόμου Θέωνα. Η ίδια, ήταν μέλος της βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας και μάλιστα, ως επικεφαλής της εκεί σχολής των Πλατωνιστών.
Η διδασκαλία της Υπατίας αποτέλεσε πόλο έλξης για τους διανοούμενους της εποχής, ενώ το μεγαλύτερο έργο της ήταν η δική της έκδοση για τα Στοιχεία του Ευκλείδη ‒το σπουδαιότερο μαθηματικό έργο. Επιπλέον, έκανε και εκτενή και ουσιώδη σχόλια στα μαθηματικά έργα του Διόφαντου και του Απολλωνίου.
Παρά το γεγονός πως η Υπατία ήταν πολυγραφότατη κανένα από τα έργα της δεν σώζεται, παρά μόνο έχουμε αναφορές για αυτά. Αποδείξεις για τη ζωή και το έργο της Υπατίας μπορούν να βρεθούν σε διάφορα ιστορικά κείμενα, όπως για παράδειγμα στα έργα του Σωκράτη του Σχολαστικού.
Σε μεγάλο βαθμό θεωρείται ως δασκάλα και λογία, ενώ επιμελήθηκε έργα γεωμετρίας, άλγεβρας και αστρονομίας, και γνώριζε πώς να κατασκευάζει αστρολάβους και υγροσκόπια.
Επίσης, αξίζει να σημειωθεί πως πολλοί από τους μαθητές της ανήκαν στους ανώτατους κύκλους της αριστοκρατίας και έγιναν σημαντικές προσωπικότητες, όπως ο επίσκοπος Κυρήνης Συνέσιος, αλλά και ο έπαρχος της Αλεξανδρείας Ορέστης. Η ίδια επηρεάστηκε φιλοσοφικά από τους νεοπλατωνικούς Πλωτίνο και Ιάμβλιχο.
Μολαταύτα, παρά τις γνώσεις και την προσφορά της στις επιστήμες, η Υπατία έγινε ευρέως γνωστή για τον βασανισμό και την βίαιη δολοφονία της. Πιο συγκεκριμένα, κατά τη διάρκεια των ετών όπου δίδασκε φιλοσοφία και αστρονομία στην Αλεξάνδρεια, η ίδια δολοφονήθηκε βάναυσα από όχλο που αποτελούνταν από φανατικούς χριστιανούς, οι οποίοι την έγδαραν ζωντανή.
